Matteo Casali Caramello

Matteo Casali Caramello jest bardzo młodym artystą weneckim, urodzonym w Schio w 1994 roku. Mówi, że ma obsesję na punkcie malowania i rysowania, czyli zajęć, o których myśli każdego dnia i którym wytrwale się poświęca. Sztuka była jego codziennością od dziecka: syn artystów, Matteo, dzięki swojej rodzinie, znajduje płodną przestrzeń dla swojej twórczości. Dużo czyta i rysuje, uczęszcza do Szkoły Artystycznej i tam zdaje sobie sprawę, że malowanie będzie jego prawdziwym powołaniem. Zapisał się na Akademię Sztuk Pięknych w Wenecji, studiuje malarstwo pod okiem prof. Di Raco Carlo i Scavezzon Martino, Luca Reffo i Bendini. Obecnie mieszka w Thiene i kontynuuje studia, prowadząc złożone badania nad postacią ludzką, umieszczoną – jak sam twierdzi – w nie-miejscu.

Jego paleta składa się z ciemnych kolorów, udręki, powszechnie postrzeganych i dzielonych uczuć: w ten sposób w pracach jego Czarnego Okresu możemy zanurzyć się w „poczuciu straty i bezużyteczności, jakie odczuwa człowiek, gdy bierze świadomość faktu bycia śmiertelnikiem ”; w tych z Okresu Pomarańczowego mamy do czynienia z pracami „osadzonymi o zmierzchu, przesyconymi nutami mitologicznymi”; w okresie białym mamy do czynienia z „badaniem materiałów jako jedynej personalizacji przedstawianych tematów, ostatnią nadzieją na ocalenie ich tożsamości po umieszczeniu ich w„ nie-miejscu ””. Ciała, niekiedy ulotne, o migoczących konturach, przenikają się wręcz z otaczającą przestrzenią i środowiskami, charakteryzowane przez uproszczony do mini terminów przenośny opis, są tak syntetyczne, że zawieszone w czasie i przestrzeni.

Malarstwo Matteo Casali można określić jako figuratywne, ponieważ jest łatwe do odczytania, jednocześnie charakteryzujące się typowym dla autora prowadzeniem pędzla i ciemnymi kolorami, które sugerują niezwykłą atmosferę pełną patosu.

W rzeczywistości jego prace mają ogromną zdolność wzbudzania intensywnych emocji i wymagają całkowitego udziału obserwatora na poziomie estetycznym.

Matteo Casali w swojej twórczości czerpie z wielu tematów, ekstrapolując je z życia codziennego lub osobistych doświadczeń, pozostając mocno w światłocieniu bohaterów.