Michelangelo Merisi da Caravaggio – Artysta, którego warto poznać

Michelangelo  Merisi da Caravaggio, to urodzony 29 września 1571 roku włoski malarz, którego kariera rozkwitła w latach 1593-1610. Artysta tworzył swoje prace w Rzymie i Neapolu oraz na Malcie i Sycylii. Jego obrazy charakteryzuje realizm, wyrazisty światłocień oraz ciemne, najczęściej czarne tło. Postaci i martwa natura przedstawiane na jego obrazach często noszą znamiona skazy, np. bohaterowie mają brudne stopy i zmarszczki, a owoce są poobijane, w fazie gnicia. Sylwetki zaś zdają się wyłaniać z mroku, nadając dramatyzmu oraz podkreślając niedoskonałość wizerunków.

Caravaggio został reformatorem malarstwa europejskiego na przełomie wieku XVI i XVII. Zrezygnował z idealizacji ludzkiego ciała, które było domeną malarzy renesansowych, a do swojego malarstwa wprowadził także aspekt psychologiczny. Dzięki temu, że jego obrazy są niezwykle efektowne i łączą w sobie wyżej wspomniane walory, stał się wzorem dla malarzy epoki baroku. Mówi się także, że wywarł nieoceniony wpływ na malarstwo współczesne.

Oprócz niezwykle wyrazistych obrazów, takich jak ‘Chłopiec z Koszem owoców’ 1593r., ‘Amor Zwycięski’ 1602-1603r., ‘Pocałunek Judasza’ 1602r., ‘Judyta odcinająca głowę Holofernesowi’ 1598-1599r. i wielu innych, artysta zasłynął ze swojego niezwykle awanturniczego charakteru. Jego pełna  sukcesów kariera zawodowa  na przemian przeplatała się z coraz to nowymi aferami. Co ciekawe, nigdy nie miał problemów w poszukiwaniu nowych zleceń, czy mecenatu. Za to często brał udział w bójkach, a także słynął z – delikatnie mówiąc – ekscentrycznego stylu życia. Nie przeszkodziło mu to natomiast w wykonywaniu zleceń na potrzeby kleru, a nawet we wstąpieniu do Zakonu Maltańskiego.

Uważa się, że nie otrzymał żadnego wykształcenia artystycznego, choć niektórzy twierdzą, że mógł pobierać lekcje malarstwa w rodzinnym Mediolanie. Caravaggio nie wykonywał szkiców pod obrazy, nie planował nawet kompozycji. Tworzył spontanicznie, pod wpływem weny, od razu operując plamą barwną i pędzlem. Jego malarstwo cechuje niezwykła kombinacja sacrum i profanum. Artysta łączył przedstawienia Apostołów z portretami zwykłych ludzi, często owianych złą reputacją, czy  pochodzących z nizin społecznych. Motywem, który często pojawia się w jego obrazach jest niedoskonałość. Doskonała technika malarska i wprawne operowanie światłem, zapewniły mu sławę, a ludzie z całych Włoch przyjeżdżali, by podziwiać jego obrazy. Choć jak każdy pionier musiał zmagać się z krytyką i odrzuceniem części swych prac, został niekwestionowanym mistrzem malarstwa barokowego, a jego prace do dnia dzisiejszego fascynują, zachwycają i skłaniają do refleksji.